اسطوره

شادمانی اسطوره ایست که در جستجویش هستیم

سروری

آن که آرزوی سروری دارد باید هنر بسیار داشته باشد

بخشش

و تو کیستی؟ تو که باید آدمیان سینه های خویش را در برابرت بشکافند و پرده حیا و آزرم و عزت نفس خود را پاره کنند تا تو آنها را به بخشش خود سزاور بینی و به جود و کرم خود لایق؟
پس ، نخست بنگر تا ببینی آیا ارزش و لیاقت آن را داری که وسیله ای برای بخشش باشی ؟
آیا شایسته ای تا بخشایشگر باشی؟
زیرا فقط حقیقت زندگی است که می تواند در حق زندگی بخشش کند، و تو که این همه به بخشش خود می بالی فراموش کرده ای که تنها گواه انتقال بخشش از موجودی به موجود دیگر بوده ای

شعر

درختان شعرهایی هستند که زمین بر آسمان می نویسد و ما آنها را بریده و از آنها کاغذ می سازیم تا نادانی و تهی مغزی خویش را در آنها به نگارش درآوریم

شهد بهشت

برای نوشیدن شهد بهشت ، همواره نگاهت به راستی باشد و درستی

اساس

مشکلات سخت هم اساسی ساده دارند .

کیستی

اگر پرسند کیستی باید هنرهای خویش را بشماری

ابر آدم

عرصه عمل برای ابر آدم بی کرانه است

زیبایی

مردم ! هشدار ! که زیبایی زندگانی ست ، آن زمان که پرده گشاید و چهره برنماید .
لکن زندگی شمایید و حجاب خود ، شمایید .
زیبایی قامت بلند ابدیت است ، نگران منتهای خویش در زلال آینه .
اما صراحت آینه شمایید و نهایت جاودانه شمایید

کار

کار، عشقی قابل رؤیت است