گر دلی را از شکستن باز دارم ، بیهوده زنده نخواهم بود ؛ اگر درد کسی را تسکین دهم ، مرهمی بر زخمی نهم ، یا سینه سرخی بی رمق را به آشیانه برسانم ، بیهوده زنده نخواهم بود